duk·wáng
dukwangín, dumukwáng, mandukwáng
MGA KAHULUGAN SA TAGALOG
dukwáng: paglalabas ng ulo at katawan sa bintana
dukwáng: pagduhapang ng katawan upang umabot ang isang bagay
dukwáng: paraan ng pag-abot na nakaunat ang braso at inilalapit ang katawan paharap
Sa kagandahan mo ako ay nahibang;
Sa layo’t agwat mo, di kita madukwang.
