The Filipino word for ‘epic’ is epiko.
Mga Epiko ng Pilipinas
Epics of the Philippines
Mga Halimbawa
Examples
Buod
Summary
Learn Tagalog online!
The Filipino word for ‘epic’ is epiko.
Epics of the Philippines
Examples
Summary
Ilocano: Biag ni Lam-ang
Tagalog: Buhay ni Lam-ang
BIAG NI LAM-ANG (Life of Lam-ang) is a pre-Hispanic epic poem of the Ilocano people of the Philippines. The story was handed down orally for generations before it was written down around 1640 assumedly by a blind Ilokano bard named Pedro Bucaneg.
Continue reading “Biag ni Lam-ang (Summary)”
The famous Mindanao epic, in English
This is the story of King Indarapatra and his brother Sulayman.
A very long time ago, the large island of Mindanao was completely covered with water, and the sea extended over all the lowlands so that nothing could be seen but mountains. There were many people living in the country, and all the highlands were dotted with villages and settlements. For many years the people prospered, living in peace and contentment.
Ang epiko’y isang may kahabaang salaysay ng kabayanihan na kadalasa’y may uring angat sa kalikasan. Ang himig ay totohanan, ang balangkas ay paikut-ikot, at ang pananalita ay angat sa karaniwan.
The Filipino word for ‘epic’ is epiko from the Spanish. Philippine epics are lengthy narrative poems based on oral tradition. The verses were chanted or sung while being passed from generation to generation before being written on paper. The plots of their stories revolve around supernatural events and heroic deeds.
With the diversity of ethnic groups in the Philippines, Filipino epics are not national in scope the way the Kaleva is in Finland, for example. Instead of glorifying national heroes, Philippine epics are specific to a particular part of the country, and thus they are referred to as ethno-epics or regional epics. In fact, the epic poems of the Philippines are in many different languages, not just the currently dominant Tagalog.
Epikong-bayan ng mga Sulod sa pulo ng Panay at itinuturing na isa sa mga pinakamahabàng naitalâng epikong-bayan sa Pilipinas.
Ang Hiniláwod ay isa sa pinakamatanda at pinakamahabang epiko ng Kanlurang Bisaya. Ito’y nagsasaad ng kaunlaran at kultura ng Panay noong unang panahon. Ito raw ay inaawit nang mga tatlong linggo, isa o dalawang oras gabi-gabi.
Panahon noon nang ang mga datu galing Borneo ay dumaong sa Panay. Labingwalong kuwento ang napapaloob sa Hinalawod at ang bawat kuwento ay sumasaklaw sa tatlong henerasyon.
Nagsimula ang kuwento noong panahong ang mga diyoses ay nakikipamuhay pa sa mga tao at nagtatapos naman sa panahon nang bilhin ni Bankaya (datu galing Borneo) kay Marikudo, Hari ng mga Aeta.
Ayon kay Dr. Jose Villa Panganiban, ang epikong Hinalawod ay dinatnan na sa Panay ng mga Kastila.
Ang Darangan ay epiko ng Maranaw. Isa ito sa matatawag na matandang epiko ng Pilipinas.
Kahit na sinunog ng mga Kastila ang mga kasulutang Pilipino na kanilang natagpuan sa kanilang pagdating, ang Darangan ay hindi naparamay, manapa’y ito ay natirang katunayan ng pagkakaroon natin ng sariling panitikang hindi hiram. Ang Daragan ay nakalimbag sa matalinong kaisipan ng mga makatang Maranaw.
The Darangan of the Maranao is recognized by UNESCO as a Masterpiece of the Oral and Intangible Heritage of Humanity.
The Hudhud is a famous epic of the Ifugao people.
Ang Ibalon ay matandang pangalan ng Bikol.
Ibalon is an old name for the Bicol region of the Philippines.
Noong 1895, si Prayle Jose Castaño ay may kinaibigang lagalag na mang-aawit na si Cadungdung. Sa kanya narinig ng pare ang epikong Ibalon. Itinala at isinalin ng pare sa Kastila ang isinalaysay sa kanya ni Cadungdung.
Ang epiko ay nababahagi sa trilohiya. Inilalarawan dito ang kabayanihan nina Baltog, Handiong at Bantong.